Ik kwam bij Tineke omdat ik meer en meer voelde dat ik ‘in het nu zijn' het aller-moeilijkste vond. dat ik altijd vooral  bezig was met wat er aan stond te komen en wat er was gebeurd.

ik wist en weet dat ‘in het nu’ het enige is wat echt is.

en daar wil(de) ik beter in worden. 

door een sessie of tien bij tineke en wat inspirerende ontmoetingen met anderen, heb ik ervaren dat het mogelijk is om meer in het nu te zijn (en wat dat is) en ook tools gekregen om daar telkens terug te komen.

de eenvoudige doeltreffende benadering van tineke heeft me een weg gewezen waarvan ik wist dat die bestond maar waar ik nooit goed bij kon.

alles is simpeler geworden voor me. ik ben rustiger van binnen en minder op de vlucht in de toekomst of het verleden.

de grootste verandering die ik ervaar is dat ik meer voel wat mijn/de kern is en dat ik milder ben geworden naar mezelf, en daardoor ook naar anderen. ik vertrouw meer dan ooit.

Bijna twintig jaar geleden kwam ik bij Tineke terecht omdat ik soms last had van (lichte) depressie en gevoelens van onrust. Het eerste is nu vrijwel over, met het tweede kan ik omgaan. Tineke liet een veelheid van methodes op mij los – niet alleen praten - wat ik erg prettig vond: meditatie, lichamelijk werk, een soort rollenspel met mezelf, luisteren etc. Ik kreeg inzicht en daarna kwam het moeilijkste: iets met dat inzicht doen. Daarvoor moet je ontwijkingsgedrag op de schop. Dat blijft hard werken, zelfs nu, maar ik ben erg blij dat ik het geleerd heb.

Ik kwam bij Tineke om mijzelf weer terug te vinden en weer in mijzelf te geloven.

Tineke heeft mij enorm geholpen een simpele gedachte toe te passen om zo mijn eigen ik weer te kunnen omarmen.

Het klinkt zweverig maar beter kan ik het niet omschrijven.

Om mij en mijn vriend uit het huwelijksmoeras te trekken had Tineke aan een fractie van de tijd die wij hadden gespendeerd er in weg te zakken genoeg. Dat ik hem destijds als liefje had gekozen om zelf te groeien was een eyeopener en het gaf meteen verlichting. Ze wist de problemen tussen hem en mij om te toveren tot een kans voor ons beiden. Nee, als wij eruit wilden komen hoefden we niet uit elkaar; het enige wat nodig was: die kans te grijpen. Ze liet ons vechten, lopen, luisteren, vooral ook naar onszelf. Ze liet ons waarnemen, loslaten – en nog eens waarnemen; want hoe kun je gevoelens loslaten die je nog niet hebt gevoeld, niet echt?  

Later kwam ik nog eens terug, alleen. En ook al wist ik wat ze zo ongeveer ging zeggen; ik wilde het van haar horen, haar woorden, haar stem. Nog altijd als het kind in mij begint te krijsen moet ik aan haar denken. ‘Tineke-stuff’ heet dat nu in mijn jargon. Tijd om weer eens te gaan, zeg ik dan, even een re-fill.  Uiteindelijk ga ik  zelden; terugdenken aan haar wijze woorden is meestal al genoeg.

In redelijke paniek over mijn relatie ben ik op aanraden van een vriendin bij Tineke terecht gekomen.

Eigenlijk lag alles overhoop, en zwom radeloos rond; mezelf kwijt, wat is nog belangrijk, voor mij, voor de ander, ons kind?

De belangrijkste vraag waarmee ik kwam was: "hoe maak ik contact met m’n partner?”

Tineke heeft me geleerd om eerst in contact met mezelf te leren staan; ik herinner me nog goed hoe een één-op-één meditatie (naderhand) indruk op me maakte;

het gevoel dat in mezelf alles prima is, fijn, liefdevol, was erg betekenisvol en geruststellend voor me.

Het fijne aan deze ervaring was dat ik leerde dat je dit gevoel of moment ten alle tijde kan oproepen, dus niet alleen om contact te maken met de ander, maar ook op allerhande andere ‘lastige’ momenten- het uitstellen van lastige e-mails werd nu het schrijven van een vriendelijke mail. Of het altijd te laat naar bed gaan werd uitgerust  ’s ochtends  wakker worden en de dag rustig beginnen. Of geïrriteerd zijn door studenten die hun werk niet hebben gedaan werd nu betrokken onderzoeken waar de weerstand vandaag kwam. 

Tegelijkertijd onderzochten we het overlevingsmechanisme; waarom doe je de dingen zoals je denkt dat je ze moet doen, waar komt dat vandaan? Ik legde mezelf bewuste en onbewuste dingen op van waaruit ik mijn leven leidde. Door concrete opdrachten, confronterend maar constructief en louterend, hebben we dit ontrafeld. Hierdoor zijn verschillende ‘moet’-patronen veel meer  ontspannen geworden voor mij. 

De hele therapie heb ik als zeer waardevol ervaren en neem ik de rest van mijn leven mee. Ik ben Tineke erg dankbaar voor deze ervaring, kennis en inzicht, een ‘way-of-life’, die ergens zo simpel en ‘schoon’ is, dat ik eigenlijk verbaasd ben. Omdat het van jezelf is en uit jezelf komt. Het hoeft alleen maar wakker te worden. Een groot cadeau dat m’n leven weer fijn en prettig heeft gemaakt.

Ik kom nog geregeld momenten tegen die ik in meer of mindere mate als lastig ervaar, maar ik herken ze nu meteen; elk moment heb je een keuze om met je gedachtes of gevoel mee te gaan of om er juist vanuit aandacht een fijn moment van te ‘maken’. 

Ik heb Tineke niet als een therapeut ervaren, meer als een enorm warme, geduldige, betrokken docent.

Tineke heeft mij geleerd om op een andere manier naar mijzelf en naar mijn omgeving te kijken.

Door haar rust, luisterend oor en wijsheid voel ik mij vertrouwd om samen met haar knopen te ontwarren.

Ik ben me nu meer bewust van mijn gedachten, en kan beter loslaten.